piątek, 25 listopada 2011

Emma




Akcja: 1815, Anglia
Fabuła: Błyskotliwa adaptacja błyskotliwej książki. Historia pewnej siebie i snobistycznej panny z dobrego domu, która nieudolnie stara się ułożyć życie swym znajomym nie wydaje się na pierwszy rzut oka zbyt filmowa. Literacki pierwowzór oparty jest przecież na żywych, dowcipnych dialogach i satyrycznych obserwacjach, nie zaś na nagłych zwrotach akcji. To właśnie przewrotne poczucie humoru i subtelny zmysł ironii cechujące powieść Jane Austen zadecydowały o kształcie filmu. Jest to przede wszystkim zgrabna i pogodna w wymowie komedia charakterów.
Bohaterowie: Emma Woodhouse to chyba najbardziej kontrowersyjna postać , jaka wyszła spod pióra Jane Austen. Można ją kochać lub nienawidzić. Stanowi zdumiewającą mieszankę ogłady, inteligencji, piękna oraz arogancji, próżności, dumy i uporu. Życie u boku nadopiekuńczego ojca i wysoka pozycja społeczna sprawiły, że Emma traktuje swoje otoczenie protekcjonalnie. W interpretacji Gwyneth Paltrow to właśnie przekonanie o własnej wyższości będzie powodem, dla którego wszystkie życzliwe w zamyśle działania Emmy kończą się mniejszą lub większą katastrofą.
Z założenia film miał być lekką komedią, stąd też rysunek postaci odpowiednio dopasowano do konwencji. Pan Knightley, którego odtwarza Jeremy Northam spełnia wszystkie wymogi bohatera romansu, przytępiono jego nieco apodyktyczne podejście do słabostek Emmy, różnica wiekowa między nimi właściwie nie została zaakcentowana. Postać Harriet, grana przez Toni Collette oraz pan Elliott w wykonaniu Alana Cummingsa to doskonałe portrety satyryczne i niewyczerpane źródło komizmu. Najsłabszą częścią obsady okazał się Ewan Mc Gregor, któremu w roli Franka Churchilla brak nonszalancji i uroku dandysa.
Kostiumy: Dominują jasne, pastelowe kolory. Główna bohaterka przypomina żywy hołd dla klasycystycznego gustu epoki: w jej strojach dominuje kolor biały, a delikatność materiałów i krój podkreślający smukłość sylwetki dobrze współgrają z kruchą urodą Paltrow.
Tło historyczne: Tytułowa bohaterka uosabia wszystkie wady i zalety klasy, z której się wywodzi. Jest wyrafinowana i pełna ogłady, swoje wysokie pochodzenie potrafi przełożyć na obowiązek pomagania tym, którzy stoją od niej niżej. A jednak dużo w jej postawie protekcjonalnej wyższości i ignorancji. Cała historia przyjaźni z Harriet Smith obrazuje to najlepiej. Emma zawłaszcza sobie prawo do decydowania o przyszłości dziewczyny, starannie selekcjonuje krąg jej znajomych i adoratorów, nie zauważając przy tym braków samej przyjaciółki. Wysnute z wyobrażeń na temat miłości intrygi odsłaniają w samozwańczej swatce dyletantkę, którą dopiero konieczność zmierzenia się z własnymi uczuciami wyleczy ze złudzeń i przywróci niezbędną równowagę.
Ocena: 4/5
Linki: filmweb